Voltou o frío. E con el vai marchando o chiar dos paxaros. E axiña, marcharemos todos. Voltou o frío. E o mar agárdanos impaciente, á espera de cautivarnos unha vez máis naquelas terras plagadas de incertidume. De non saber que facer. De bágoas desecadas.
Voltou o frío. E agora o reloxo avanza imparable cara o adeus. Xa nos veremos. Deica outra.
BanAna & AppLe
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
2 comentarios:
Voltou o frío, pero nas folliñas do outono aínda loce un amarilliño de sol!E lonxe ou cerca, choraremos e riremos xuntas!!un besiñoooo xigante!
:)
Publicar un comentario