lunes, 22 de febrero de 2010

HHmmm.

Cruzadas tódalas fronteiras tan só nos quedou a excusa de non querernos. Mais nunca foi válida para ningún dos dous. Perseguimos tantos soños que a realidade ficou demasiado inverosímil. Espertamos. E agardamos que ao durmir, todo fose outra cousa. Outro lugar. Outra vida. Pero nunca chegamos a pechar os ollos. Ficamos mirándonos eternamente para voltar á esencia do que nos levou ata aquí.

Mais nada que dicir...