martes, 12 de abril de 2011
sábado, 26 de febrero de 2011
viernes, 25 de febrero de 2011
As ondas. Inverno.
As ondas.
Ti ficas lonxe. Ao meu carón.
É inverno,
Non te deixes enganar.
Xa non quedan folerpas,
Mais hai cousas que nunca cambian.
É inverno.
As ondas.
Ti ficas lonxe. Ao meu carón.
É inverno,
Non te deixes enganar.
Xa non quedan folerpas,
Mais hai cousas que nunca cambian.
É inverno.
As ondas.
jueves, 24 de febrero de 2011
¿Oxalá?
Oxalá.
Sempre me perdo no mesmo camiño. Sempre no mesmo camiño.
Economía de mercado.
Produción.
Mais eu fico aquí. Sempre aqui.
Ao outro lado do mar hai un barquiño.
E ti?
Sempre me perdo no mesmo camiño. Sempre no mesmo camiño.
Economía de mercado.
Produción.
Mais eu fico aquí. Sempre aqui.
Ao outro lado do mar hai un barquiño.
E ti?
miércoles, 2 de febrero de 2011
Quen asubía no monte? Quen asubía?
Como cruzar o Atlántico, se non son quen de sair destas catro paredes.
O sol quenta menos ca un braseiro.
O sol quenta menos ca un braseiro.
martes, 11 de enero de 2011
O Lobo.
Ela tece.
Ti miras.
O lobo babexa á espera da súa presa.
Ela tece.
Ti miras.
As gadoupas do lobo asoman entre a escuridade.
Ela tece.
Ti miras.
E entón o lobo ataca, posuído por un desexo sobrenatural. O lobo feito home, ou o home feito lobo. E o veneno penetra, deica o máis profundo, do seu ser. Ela non morre. Ela fica tumbada sen nada que dicir. Sen nada que facer. Ela non chora. Ela é unha muller.
Ti miras.
O lobo babexa á espera da súa presa.
Ela tece.
Ti miras.
As gadoupas do lobo asoman entre a escuridade.
Ela tece.
Ti miras.
E entón o lobo ataca, posuído por un desexo sobrenatural. O lobo feito home, ou o home feito lobo. E o veneno penetra, deica o máis profundo, do seu ser. Ela non morre. Ela fica tumbada sen nada que dicir. Sen nada que facer. Ela non chora. Ela é unha muller.
domingo, 31 de octubre de 2010
Palabras. Tan só palabras.
Algún día gostei moito das palabras. Agoran doen. Coma as badaladas da Igrexa cando tocan a defunto. Crávanse tan adentro...
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
