domingo, 31 de octubre de 2010

Palabras. Tan só palabras.

Algún día gostei moito das palabras. Agoran doen. Coma as badaladas da Igrexa cando tocan a defunto. Crávanse tan adentro...

2 comentarios:

al labrega dijo...

Lady Bananiña, e con grande prazer que me deleito de novo nas súas leituras!!tiña grandes saudades!
:)

FERNANDO SANCHO dijo...

Palabras...non é verdade que as leva o vento, digamos que viaxan con él, pero tiveron vida propia, cobraron un significado nun momento dado.
Algunhas veces fannos chorar, outras rir, outras amar, pero ese é o complexo mundo e o poder das palabras